Sint Lambrechts Herk 1ste

Verschillende wedstrijden op 1 week, dus het werd kiezen geblazen. Aangezien we sowieso Baal gaan rijden leek het ons ideaal om af te zakken naar St. Lambrechts Herk, zo moest hij ook geen 2 wedstrijden rijden kort na elkaar. Het was overigens nog afwachten of  het al iets beter ging, in Antwerpen geraakte hij pas immers op het einde op stoom. Echter versnellingen zaten er nog niet in. Nog een voordeel, het was kort bij huis en hij heeft hier de vorige jaren ook steeds gereden.

De mannen hadden in Herk alle moeite gedaan om van deze B-cross toch iets uitdagend te maken, en daar zijn ze vrij behoorlijk in gelukt, mede dankzij de regenval. Zandstrook, loopstrook, slijk, singletracks in de bos, boomstronk, geen meter asfalt en balken, 6 in totaal en ze lagen kort op elkaar, 3m.

Gelukkig waren er een heleboel renners afgezakt naar Herk. Wout Vervoort was ook aanwezig, deze 2de jaars nieuweling is de laatste weken sterk bezig, zo hadden we meteen een referentie om de conditie van Dante te toetsen. Dante mocht op de eerste rij starten 50m en haaks om naar rechts,   zijn start was goed en hij nam meteen de leiding met Wout in het wiel. Wat wel opviel was dat Dante meteen kon doortrekken, ik was benieuwd als Wout ging overnemen of hij dan kon volgen, vorig weken was zijn eerste ronde ronduit slecht door zijn ziekte. Eenmaal door de zandbak en looppassage had Wout het commando overgenomen, en waren de rollen omgekeerd. Dante had vandaag één voordeel hij sprong alle balken en daar maakte hij het verschil zonder het in het begin te beseffen, Wout kwam wel terug tot op het wiel. Ik maande Dante aan om niet vol te gaan, maar in de tweede ronde kwam zijn temperament naar boven en trok vol door en zette zo Wout op 10m.

Ditmaal kwam Wout niet meer terug, op sommige stukken versnelde hij op de ander probeerde hij te controleren. Het gat werd telkens iets groter na de balken, maar Wout hield Dante wel in het vizier. Maar toen wist ik al dat hij dit niet meer uit handen ging geven, in het mountainbiken ging hij soms ook doodleuk 20m voor de tweede rijden. Maar ik was toch blij als ik de bel hoorde en hij de laatste ronde inging. Wout bleef druk zetten, maar het gat was enigszins geruststellend. En zo won hij nog eens een cross, het is maar een B-cross en er was geen Luke, Ryan of Witse aanwezig. Maar ik was blij, de beestjes zullen nu wel allemaal dood zijn zeker, en Wout was  een goede waardemeter. Je kan een wedstrijd immers alleen maar toetsen naargelang de sterkte van de tegenstanders.

De volgende wedstrijd is te Baal.