Dante Coremans Acrog Pauwels Sauzen Balen BC
Wel ik zal eerlijk zijn, het was lang geleden dat ik nog zo nerveus was voor een wedstrijd. Destijds toen ikzelf koerste had ik er zelf zelden last van, bij de wedstrijden van de zoon heb ik echter soms klamme handjes. Het was dan ook al even geleden, dat hij nog in competitie was gekomen, hij had dit jaar al een wedstrijd gereden, echter dit was een veldrit te Retie. Bij het mountainbiken is er, zeker in het begin van het jaar een enorm deelnemersveld. De reden hiervoor is volgens mij niet ver te zoeken. Verschillende en uiteenlopende maar toch uitdagende parcoursen voor deze jonge gasten en geen proeven. Meestal zijn deze wedstrijden ook nog goed georganiseerd. Redenen genoeg om tot een uitgebreid deelnemersveld te komen.
45 renners stonden dan ook aan de start, en in Dessel moet je nu eenmaal een goede startpositie hebben en een goede start, want anders ben je een hele koers aan het achtervolgen. Het parcours is een opeenvolgingen van draaien en keren met maar op een paar plaatsen ruimte om in te halen. Het parcours werd deels gereden op en rond het BMX parcours van Dessel. Dante had deze week alleen op woensdag gaan fietsen, op het circuit van Zolder was hij even de benen gaan testen, ik zag toen al dat er nog altijd veel poeier in die jonge beentjes zit. Maar toch, vorig jaar werd hij na een lange inhaalrace hier derde, nu mocht hij vertrekken vanop de eerste startrij, dit was sowieso al een voordeel hier.
Alle tenoren van vorig jaar waren weer aanwezig, allemaal uitkomend voor een nieuwe ploeg en of in een nieuwe uitrusting het was even wennen in het begin, maar het was ook weer een leuk wederzien met de ouders van deze jonge renners. Nick nam direct een kopstart, en Dante was meteen ook goed weg als derde. De hele bende wrong zich door de eerste bocht om iets later de eerste single track in te duiken. En dan was het wachten, de gasten moesten achter een heel stuk in het bos rijden. Maar bij het uitkomen aan de passage, waar we de renners een aantal maal zagen voorbijrijden per ronde en waar we dus allemaal bang stonden te wachten, kwam Dante als leider uit het bos. Het verbaasde mij ook dat hij direct een enorme kloof had geslagen, naar goede gewoonte stond hij weer een aantal tanden te groot, ik was al direct aan het roepen “kleiner”, echter zonder gehoor. De eerste achtervolger was Rhune, dewelke de goede conditie van het veldrijden nog steeds te pakken had. Nicj dewelke de koppositie had genomen lag nu op plaats 3 met daarachter het Waalse talent Arnoud. De winnaar van deze wedstrijd van vorig jaar, Sander had zijn start compleet gemist en moest van in de achtergrond achtervolgen. Sid had meteen de leiding genomen bij de 9-jarigen en stond deze leidersplaats dan ook niet meer af.
Maar Dante had vandaag goede benen, en bouwde nog vlot zijn voorsprong uit, alhoewel ik hem op het einde hem aanmaande om de gas wat te lossen, maar het is soms een koppig manneke, en bleef zodoende maar duwen. Achter Dante trachtte Arnoud nog naar het wiel van Rhune te rijden, echter zonder succes en Rhune kwam dan ook als verdiende tweede over de meet en dit na een week te hebben gesukkeld met een keelontsteking, iets later vervolledigde Arnoud het podium.
Groot was mijn verbazing toen Sander als 4de over de meet kwam gereden, Sander moet ongelofelijk hard gereden hebben na zijn mindere start. Nick was een klein beetje weg gezakt maar kwam mooi als 7de over de meet. Ik was trots op de zoon, alleen nog af en toe nog iets kleiner rijden en schakelen voor de bocht. maar de pa zal weer aan het zagen zijn zeker. De volgende manche is in Pepingen op een zwaar parcours maar wel voorzien van een stuk asfalt, en dat heeft Dante graag. Misschien zakken we af naar Dinant zaterdag, we zullen nog zien. de pa moet vrijdagnacht gaan werken. Het was een leuke en sportieve wedstrijd, echter nr. 163 deed op het einde van de koers iets wat niet echt mooi was volgens mij. Volgende week publiceer ik nog een filmpje op deze site van de koers. Alle foto’s kan je vinden op de fotopagina.
