Omdat de wedstrijd van Antwerpen was verhuisd ergens later op de kalender, werd er in allerijl gezocht naar een plaatsvervangende manche voor dit weekend. De “Outerse MTB School” bleek de redder in nood te zijn en in “no time ” slaagden zij erin om dit evenement op poten te zetten te Opglabbeek. Opglabbeek, plat en veel zand ….. een parcours op maat van Dante. Ik zag dit helemaal zitten, echter de weergoden waren de laatste dagen ons niet goed gezind. Dante kan wel goed zijn plan trekken op de meeste omlopen, echter op een snel parcours komt hij beter tot zijn recht, …… op voorwaarde dat het niet slijk is. Het was natuurlijk al een hele week aan het regenen, maar blijkbaar had het parcours hier niet al te erg onder te lijden.
Echter bij aankomst, viel het met bakken uit de lucht. we gingen dus nog maar wat wachten om een verkenningsronde af te leggen, het bleef echter regenen, dus onze regenvest aangetrokken en samen even de omloop gaan verkennen. Hij geraakte gene pedaal vooruit, en reed op een heel rustig tempo en dit op een parcours dat infeite verdeeld was in twee stukken. Eén vrij slijk stuk, maar nog berijdbaar en een ander tweede deel richting finish dat een pak minder last had van de regenval. Het zou dus afwachten worden hoe de wedstrijd zou verlopen, er was nergens iets waar je het verschil kon maken.
Alle toppers waren aanwezig, er werd door sommige zelfs al opgewarmd op de rollen, zo bleef de fiets iets langer gespaard van de smurrie. Bij deze wil ik dan ook de pa van Nick bedanken, voor het mogen gebruiken van zijn afspuitstand. Ik weet meteen wat kopen voor Moederdag. 38 renners aan de start, vertrekkend vanop een lange asfaltrook en dan links het bos in, direct in het slijk ….. als ze maar recht blijven. Dante had toch iets bijgeleerd van zijn val in Dinant en nam geen risico’s, hij ging als 2de het bos in, maar alle favorieten zaten van voor. Het leuke aan de omloop was dat we ze 3x konden zien per ronde. Het duurde niet lang of Dante had de leiding overgenomen. En hij begon, zoals meestal maar te “stoempen”, gewoon op kop en de rest in het wiel. Hier in het slijk was dit geen nadeel, zo bleef zijn zicht wat langer gespaard van het slijk. Arnoud zat als eerste achtervolger in zijn wiel gevolgd door Rhune en de rest van de bende. De eerste ronde bleven ze met een 7-tal renners vooraan rijden. Bij het ngaan van de 2de ronde had Dante 2m voorsprong genomen, Arnoud liet een gat, maar meestal rijd hij dit in een mum van tijd terug dicht. Echter Dante liep meter voor meter uit zonder echt te versnellen, gewoon zijn tempo en dit bleek vandaag iets te hoog voor de rest van de bende. In de voorlaatste ronde was zijn voorsprong geruststellend, de eerste achtervolger was Rhune, deze had overigens Arnoud achter zich gelaten. Ik maande Dante dan ook aan om in de laatste ronde geen risico’s te nemen want zijn fiets begon een schrikwekkend geluid te maken, schakelen was dan ook mijn devies.
En zo won hij te Opglabbeek zijn eerste slijkkoers uit zijn prille carrière, het gat achter hem was een pak kleiner geworden en Rhune kwam als 2de over de meet met daarachter Arnoud.
Alle foto’s vind je op volgende link, of op de fotopagina. een filmpje van de koers komt er ook nog aan, maar eerst moet ik dat van Archennes nog monteren.