Koppenberg, sterk maar pech

We gingen normaal niet fietsen naar de Koppenberg om zijn rug wat te sparen, maar de laatste weken is het redelijk onder controle, hij heeft zelfs al 2 wedstrijden kunnen fietsen zonder pijn. De Koppenberg, een mythische cross, maar oh zo belastend. Niet technisch, maar je dient elke ronde de befaamde Koppenberg te overwinnen, met een stijgingspercentage van 22% weet menig wielertoerist hoe zwaar dit wel is.

Het is altijd bang afwachten voor zijn eerste ronde, maar hij was op tijd aan zijn opwarming begonnen en in de eerste ronde konden 5 renners zich afscheiden van het peloton, waaronder de ploegmaats Yorben en Alvarado, Yorben moest uiteindelijk de rol lossen en zo bleven ze nog met 4 over voor de ereplaatsen waaronder de Belgische Kampioen en Lennert Belmans. Hij moest van mij wachten tot de laatste ronde, van mij part mocht hij zelfs wachten tot de laatste 20m van de wedstrijd aangezien de finish op het steilste stuk van de Koppenberg lag.

Echter nadat Lennert de eerste ronde voor zijn rekening had genomen, kon Date zijn temperament niet bedwingen en dicteerde hij het tempo in de tweede ronde. Het lintje werd langer, maar beneden in de weide bleek hij wat stil te vallen, Lennert nam vol over en Dante kon blijkbaar niet mee. Hij stond plat achteraan, jammer genoeg moest hij nog de hele beklimming afleggen op een platte tube, vorig jaar heeft hij meer dan een halve ronde moeten lopen met problemen met de ketting nu dit.

 

De laatste ronde ging in, eens hij van fiets was gewisseld deed hij er nog alles aan om terug te komen, echter hij had teveel tijd verloren. Uiteindelijk werd hij verdienstelijk 4de, de laatste beklimming reed hij rustig naar omhoog. Belmans won voor Alarado en de Belgische Kampioen.
Hier had wel meer ingezeten maar het mocht niet zijn. Op naar zaterdag, een cross in Rijkevorsel.
Hier was net als in Zonhoven weer een geweldige sfeer, mede dankzij de grote getale supporters die al ’s morgens aanwezig waren.

Alle foto’s vindt je terug op deze link.