Dante Coremans Acrog Pauwels Sauzen Balen BC
We waren vrijdag afgezakt naar de Jaarmarktscross te Niel, de befaamde cross met de schuine kanten en op en rond het plaatselijk bouwbedrijf. Dante ging voor de eerste maal aantreden met zijn nieuw schakelsysteem. Hij ging rijden met een enkel blad vooraan, maar er waren nog aanpassingen gebeurt aan zijn fiets. Bart Risbourg, de man met de gouden handen had alles gemonteerd en normaal gezien kon de ketting er nu niet meer af. Dante starte vanop de eerste startrij, en het was een lange start op asfalt. Witse Meeusen trok meteen goed door draaide als tweede het veld in nam direct over en maakte meteen een kloof. Van Dante geen spoor, ik vreesde al het ergste, ergens rond plaats 20 dook hij dan toch in het veld. Maar heel die bende voorbij steken in de weide was geen sinecure, en het podium leek toen al niet meer haalbaar.
Bij de looppassage vertelde hij mij dat hij niet in zijn klikker geraakte met de start, de ketting was er dus blijven op liggen. Ik kakte bijna in mijn broek, het is nu elke week wel iets. hij staat bekend als een snelle starter en nu geraakte hij niet in zijn klikpedaal, …. slecht voor mijne bloeddruk. Witse had er zin in en trok goed door, bij het ingaan van de tweede ronde had hij al 30 sec. voorsprong op de eerste achtervolgers. Dante zat ergens in het achterveld, echter toen we hem voor de tweede maal zagen passeren en de gaten tussen de renners groter werden viel meteen op dat hij er stevig de pees op legde. het lopen verliep hem bijzonder goed en hij had wel een voordeel op die schuine kanten dat hij averechts afstapt.
In de laatste ronde reed hij zelfs op plaats 3, en bij het wisselen van de fiets was hij tot bij nummer 2 gekomen. Zij maakte blijkbaar een raar en onbewust manoeuvre in de post, Dante was nog meer geprikkeld en zette stevig door. En kwam zo nog als tweede over de meet, het wiel van ploegmaat Witse heeft hij echter nooit gezien. Hij won dan ook dik verdiend en met een prachtige solo van in het begin van de wedstrijd. Twee blauw mannen op één en twee Mr. Solo en Mr. comeback. En wat was ik blij dat hij nu eens geen materiaalpech had, jammer van de misstap in het begin van de wedstrijd. Maar hij was opgelucht, en hij was niet alleen.
Bij deze wil ik dan toch ook Jurgen Mettepeningen en de rest van de staff bedanken, om toch het nodige te doen om dit euvel zo vlug mogelijk te verhelpen. Er moeten nog een paar aanpassingen gebeuren aan zijn fiets en dan kan volgens mij de ketting er nooit meer af. Hij zat nu terug met plezier op de fiets. Ze kunnen zeggen wat ze willen maar het is een prachtploeg, Lares Doltcini. De jeugd word ten volle ondersteund zonder enige druk om te presteren.
Foto’s en filmpje vindt je hieronder terug.
