Huldenberg, straffe kost

Dante had na het BK nog eens zin om te gaan fietsen dus besloten we om kortbij richting Huldenberg te trekken. Daar werd voor de eerste keer een wedstrijd georganiseerd voor miniemen en aspiranten. Het parcours lag pal in het centrum op een schuine weide, maar het weer van de afgelopen dagen was geen cadeau voor de organisatoren. Je geraakte er amper te voet, zo slijk lag het daar, en het parcours was zwaar zeer zwaar maar buiten de afdaling bergaf zag het er nog niet zo slijk uit. Maar het was van die zompige bewegende weidegrond, fietsen was hier bijna niet te doen, stoempen en lopen bergop. Boven lag de finish en daar kon je nog een klein beetje rijden. Maar voor de rest weinig of geen grip.

Er waren blijkbaar renners die de dag voordien waren afgezakt gewoon verder gereden naar Waremme, zij zagen het sowieso niet zitten om hier te starten. Er waren dan ook maar 16 renners present, ik had zoals gewoonlijk mijn fototoestel bij de hand, echter de accu lag thuis nog ….. Dante twijfelde achteraan tussen Rhino of Griffo maar de pa mocht kiezen want hij had toch nergens grip. Het werd dus Griffo vanachter want ik had al gemerkt bij de andere reeksen dat de wielen vlug vol liepen. Bij de start was hij niet goed weg, maar kon toch als eerste aan de afdaling beginnen, verstand op nul en naar beneden. Die afdaling vond hij geweldig leuk, hoe die gasten recht bleven is mij een raadsel, Dante vloog naar benden en kon direct wat meters pakken. Echter éénmaal ze aan de klim begonnen kwam  Rik Laureyssen erflotjes over en nam meteen 20 meter. Dante kon blijkbaar niet reageren,  hij reed er traag terug naartoe om in de afdaling weer het verschil te maken. Dit gebeurde zo ronde na ronde, in de eerste rondje zat overigens ploegmaat Viktor Van De Putte goed mee vooraan, door een lekke band moest hij de rol lossen.

Rik en Dante reden met hun tweeën verder weg van de rest, er waren maar 16 renners, maar er zijn er maar elf gefinisht. Buiten de afdaling vond hij het een “niet zo leuk” parcours, hij duwde reed van links naar rechts maar grip had hij nergens net zoals de rest. In de laatste ronde had hij weer wat afstand genomen in de afdaling maar in de klim zat rik al terug in  het wiel. De eerste die nu een fout zou maken had het aan zijne rekker. Dante versnelde nog in de laatste lussen en Rik moest lossen. het was één van de moeilijkste zege’s van het jaar op een parcours dat er net iets over was, te wijten aan de weersomstandigheden. Volgende week gaat hij zijn laatste wedstrijd van het seizoen rijden, en dan is het al stilletjes uitkijken naar het mtb seizoen; misschien rijd hij nog 2 cyclocross wedstrijden in het nieuwe jaar, we zullen wel zien.

Foto’s heb ik jammer genoeg niet, de batterij van de videocamera was ik niet vergeten.