Druivencross te Overijse 6de

Ongetwijfeld de mooiste cross van het jaar gaat door te Overijse, een monument in de cyclocrosswereld. Ze zouden op dit parcours zelfs een leuke mountainbike wedstrijd kunnen organiseren. Dante was goed ziek geweest en hier zou hij dus na een weekendje niet koersen terug in actie treden. Echter tijdens de verkenning en opwarming begon hij weer te hoesten als een otter. Ploegleider Andre Tummelaar  maande hem dan ook aan om rustig te vertrekken en af te wachten hoe het zou lopen in de koers.

Na de start reden ze direct links naar omhoog, een helling van 22% en wie knalt daar uit het peloton …. Echter  hij heeft het moeten bekopen en verloor ontzettend veel plaatsten de eerste ronde, hij geraakte ogenschijnlijk niet meer vooruit, al kuchend kwam hij voorbij. Tijd om hem uit koers te nemen want dit heeft geen zin en doet meer kwaad dan goed, echter de volgende ronde zat hij meer op zijn gemak. De kopgroep was echter al ver uit het zicht, het zou strijden worden voor een top 10 plaats.

Ronde na ronde bleek het beter te gaan, en schoof hij geleidelijk aan meer naar vooraan. Uiteindelijk strandde hij op een 6de plaats, de laatste ronde reed hij nog lek, misschien had de 5de plaats er ook nog ingezeten. Maar ik had het niet verwacht. Jammer genoeg waren er maar 22 renners ingeschreven, gelukkig waren er wel een paar “kanonnen” aanwezig. Wat ik raar vindt is dat zij bij de aspiranten altijd aan het klagen zijn over de verschillende parcoursen, niet uitdagend genoeg, saai, stom rondje, geen hoogteverschillen, geen balken, enz. Ze worden dan nieuweling en wat blijkt ze gaan elders rijden, de reden laat ik in het midden. Want ze rijden in die mooie uitdagende A-crossen dan ineens te snel en het parcours is te zwaar.

Hopelijk zijn in Antwerpen alle beestjes verdreven, maar als van ouds rijd hij voor wat hij waard is en we zullen dan wel zien waar het schip strand. Over de fiets en de rug hebben we de laatste weken niet meer te klagen, dus het komt wel goed.