Dante Coremans Acrog Pauwels Sauzen Balen BC
Het mountainbiken ligt even stil, dus mocht Dante kiezen wat hij zou doen. Een mountainbike toertochtje met de pa of een wedstrijd gaan rijden op de weg. Hij koos voor het laatste, maar liefst kortbij. De keuze was vlug gemaakt, we gingen koersen in Ramsel, kortbij huis. Aangezien kleine Coremans het laatste jaar zo fel gegroeid is had hij mijn wegfiets aangeslagen, nog even vlug de juiste verzetten laten plaatsen 49×18 en hij was er helemaal klaar voor.
We waren met het busje naar ginder gereden. Eénmaal aangekomen ging hij meteen inschrijven, en toen begon de miserie, “Pa die fiets schakelt niet op de grootste tandwiel” …. Ik had niks bij van materiaal, ik had zelfs mijn bril niet bij. Daar in de buurt even een schroevendraaier gaan vragen en aan alle vijzen beginnen te draaien, …. zonder bril ziet bie, bie niet veel meer. Ik kreeg het niet in orde, het werd alleen maar erger. Hij zou niet moeten starten vandaag, volledig gefrustreerd en opgefokt kwamen er nog 2 papa’s met beter ogen en kennis van zaken mij helpen. Gelukkig kregen zij zijn fiets wel geregeld, het was nog niet 100% maar hij viel nu wel op het grootste tandwiel. Waarvoor nog even mijn oprechte dank voor deze geweldige gasten.
De koers kon beginnen, hij was nog net op tijd. 11 rondjes diende er te worden afgelegd, totaal een 25 km met meer dan 40 renners. Na de start lag er een licht helling, maar na 11 keren zou dit wel eens pijn kunnen gaan doen. Ik heb Dante alleen maar één raad meegegeven, als het op een spurt aankomt blijf je spurten tot na de meet, ongeacht de plaats of positie. De conditie is de laatste weken wel goed, dus hopelijk kon hij mee vooraan strijden voor een mooie plaats in het klassement. Maar het zou afwachten worden want Dante koerst te graag, en inhouden vindt hij maar niks.
De eerste ronde werd nog aan een gezapig tempo afgewerkt. maar vanaf ronde 2 werd het tempo opgedreven en was het peloton al verbrokkeld en werd er telkens op de helling goed doorgetrokken. Hij zat blijkbaar goed want er kan nog altijd een lach af. Ze waren met een 7-tal renners weg en het was al vrij vlug duidelijk dat er niemand meer zou terug komen vanuit de achtergrond. Dante vind Luca Van Hout “nen toffe” en ze probeerde samen weg te rijden, echter zonder succes. Na een paar aanvalspogingen bergop moest Dante in ronde 8 even de rol lossen bergop, zijn gezicht stond niet meer zo fris. Hij heeft zich een ronde achteraan gezet om te recupereren. Met nog 2 rondjes te gaan vertrok Jente Boons, Dante in de achtervolging maar hij kreeg het gat niet dicht, toen hij vroeg om over te pakken paste Diel Vergote. Jente trok stevig door en daarachter lag het stil, het lag vooraan uiteen en niemand had goesting om er achter aan te gaan. De wedstrijd was inmiddels moeilijk te volgen aangezien de gedubbelden mee aansloten bij de leiders. Een podiumplaats zat er nog in maar de winnaar was gaan vliegen. Maar bij het ingaan van de laatste ronde trok Dante alle registers open en was toch nog tot op het wiel gekomen van Jente, sterk. Ze waren nog met 3 want Cisse Van Dijk zat nog altijd in het wiel van Dante, onopvallend was hij kunnen mee glippen. Op de heling trok Dante nog eens door, alleen Cisse kon nog volgen. Ze reden met tweeën naar de meet, maar achter hun probeerde ze nog steeds terug te komen, ze moesten blijven rijden. Dante vroeg om over te nemen, en klasgenoot Cisse Vandijk nam dan toch vol over, zo waren ze zeker van plaats 1 en 2. Samen reden ze naar de meet, Dante kon het nog vlot afmaken in de spurt en kwam afgescheiden binnen.
Hij was net zoals ik verrast, met een gemiddelde van 35km/h hadden ze toch goed doorgefietst. Misschien rijden we binnen een paar weken nog eens een wegkoers, maar de volgende 14 dagen word er niet gekoerst. Hij was enorm tevreden over zijn wegfiets, deze rijd blijkbaar toch net iets anders dan een cyclocrossfiets op de weg.
Alle foto’s vindt je op volgende link.
Uitslagen.
Ramsel Wegkoers 2015 from Dirk Coremans on Vimeo.
