Dante wint te Rucphen

Zondag is tegenwoordig crossdag, Dante is zijn laatste wedstrijden van het seizoen in het veld aan het afwerken. Zaterdag had hij last van krampen gehad, ’s avonds was het toilet dan ook zijn verblijfplaats. Benieuwd wat het zou worden zondagmorgen. Echter ’s morgens voelde hij zich kiplekker dus wij richting Rucphen. De verwachtingen waren bij mij niet al te hoog gespannen, zaterdag ging het niet van harte met zijn mtb en werd hij geklopt door een sterke Nick en Gilles. Het werd afwachten hoe de benen zouden zijn vandaag, want te Rucphen is het zware kost. Een parcours op een braakliggend terrein naast een industriezone. En daar het in Hechtel nog kurkdroog was, was het hier slijk …. zeer slijk. Er was een hele delegatie van Cycling Team 99 afgezakt naar het verre Nederland. Samen met ploegmaat Milan Kleynen ging ze zich amuseren in deze modderpoel.

Bij de start was Milan als eerste weg, Dante zat als 3de, 4de in het pak, echter dit zou vlug uiteen worden gereden eens ze het veld indoken. Het veld werd onderbroken door de asfalt aankomststrook en het tweede gedeelte net voor start en finish lag er het zwaarste bij. Pieter Van Laer plaatste de eerste versnelling, maar werd direct gecounterd door Dante Coremans en Yorben Lauryssen. Dante had éénmaal tegen Pieter gefietst op de weg, deze heeft een uitstekende spurt, echter hij beperkte zich voor de rest met het plakken aan het wiel …. en we nemen zeker niet over. Spijtig, maar er zijn nog meerdere renners die rekenen op hun spurt, mooi is het niet om naar te zien, slim daarentegen wel zeker. Maar in het veld op een zwaar parcours wil ik het nog wel eens zien. Yorben en Dante trokken meteen door in het tweede gedeelte en ze sloegen meteen een kloof. Pieter volgde nog een ronde, de rest was meteen op achtervolgen aangewezen. Op dit parcours kan je beter op kop rijden, dan kan je immers zelf je lijnen kiezen. Vroeger was Dante geen slijkspecialist, echter nu kan hij zijn plan trekken op bijna elk parcours. Achter deze 2 koplopers woedde een heftige strijd voor plaats drie, aangezien de omstandigheden vrij zwaar waren gingen de verschillen naar het einde toe nog oplopen. Hopelijk bleef iedereen gespaard van materiaalpech. Dante had inmiddels vooraan de kop genomen en bleef maar stoempen, metertje bij metertje liep hij uit. Wetende dat hij raar of zelden stil valt zag het er vrij goed uit. Aan de finish kwam hij dan toch nog vrij afgetekend over de meet, met op een mooie en verdiende tweede plaats Yorben Lauryssen dewelke mee de koers had hard gemaakt. Het was even wachten op nummer drie, maar de derde podiumplek ging naar Siebe Deweerdt. Ploegmaat Milan was iets terug gevallen na zijn kopstart en kwam als 7de over de meet.

Maar ik heb ontzettend veel bewondering voor al deze jonge renners, als je zelf gefietst hebt dan weet je hoe zwaar het hier was. Er waren weinig stukken waar je even op adem kon komen. De sterkere renners komen op dit parcours automatisch vooraan te rijden. De zoon is nu een week op zeeklassen, ik hoop dat hij niet ziek thuis komt en dat hij zich een beetje rustig houdt aan de kust …… maar dat zal wel niet.

Foto’s van deze wedstrijd vind je hier.