Dante wint te Ossendrecht

Ossendrecht was het decor voor de 7de manche van het regelmatigheidscriterium veldrijden van de WBVC te Nederland. Op zaterdag hadden al wat ploegmaten komen koersen want toen was er immers op dezelfde locatie een wedstrijd voor miniemen, spijtig dat de gasten niet kwamen koersen op zondag. Dit parcours kunnen ze zo zwaar en zo lastig maken als ze willen, want tov vorige week kunnen ze hier doen wat ze willen. Het parcours bestaande uit een lange geasfalteerde weg aan start en finish, om daarna de bos linksom in te slagen in brede boswegen. om dan uiteindelijk uit te komen aan het mooiste stuk van het parcours, een zandhelling te nemen vanuit stilstand, aangezien je hier hoek om moest opdraaien. Eenmaal boven, een technisch slinger wegje terug naar beneden om dan zo terug de bosstroken aan te vatten.

Dante is zeer goed bezig met 6 overwinningen op 6, echter vorige week won hij maar nipt na een beklijvende eindspurt, benieuwd wat het vandaag zou worden. In de opwarming, moest hij van mij een keer proberen om omhoog te rijden aangezien hier iedereen afstapte. Volgens sommigen niet te doen, maar als je het niet probeert, en wonderwel reed hij in één ruk tot boven, echter nu kwam hij niet a bloc aan deze beklimming, maar hij moest het toch maar eens proberen tijdens de koers. Maar ze hadden goed getraind op het op en afstappen in de club, hij wou naar boven lopen. Benieuwd wat hij uiteindelijk ging doen in de koers, voor naar omhoog te rijden moest hij wel als eerste aan de helling kunnen beginnen.

Ze waren met 19 renners en ze vertrokken snel, Dante was niet slecht weg, echter aan de helling kwam hij als derde door, dus van de fiets en al lopend naar omhoog. Ze waren nog zeker met een achttal renners vooraan, dus hopelijk kon hij vlug opschuiven en zo trachten een kloofje te slagen. Echter in de tweede ronde hing hij nog altijd niet op kop aan die helling. In de volgende ronde had hij zich een 10-tal meters losgerukt van de eerste achtervolgers, nu lag het veld wel uiteen. Echter aan de helling, zat hij weer op plaats drie. Ik heb het na de koers gevraagd waar hij in dat stukje zoveel meters verloor, maar hij wist het niet ….. ze waren daar gewoon sneller op dat stuk pa …… discussie gesloten. Met nog één ronde te gaan had hij weer een kloof gemaakt, maar weer aan de helling zat Razenbergh in zijn wiel, maar nu kan hij wel als eerste naar boven. Korte nijdige hellingen kent hij van het mtb’en dus hij naar boven op de fiets. Echter de laatste meter moest hij voet aan grond zetten en Razenbergh zat al terug in zijn wiel, spijtig. Anders was hij sowieso weg geweest.

Een lang recht stuk, en bij het opdraaien maakte hij er een langgerekte spurt van met Razenbergh in zijn wiel, in de laatste meters probeerde deze laatste uit zijn wiel te komen echter zonder succes. Zeven op zeven, en sterk gereden, maar echt vlot ging het niet. Maar hij was ditmaal niet zo kapot zoals vorige week toen hij over de meet kwam. Nog 5 te gaan en dan hopen we op sneeuw, de fietsen blijven dan in de garage en worden ingeruild voor het snowboard. Alle foto’s van de koers vindt je hier, het filmpje is straks klaar.