Dante Coremans Acrog Pauwels Sauzen Balen BC
Maandag 11 november stond al van in het begin van het jaar met stip genoteerd in mijn agenda. Want in de winter is Dante aspirant geworden en nu kunnen ze eindelijk eens gaan rijden voor truien die ze ook effectief mogen dragen. Op 11 november was er nml. het Kampioenschap van Vlaanderen cyclocross te Heppen. Aangezien dat hij dit jaar nog niet veel had verloren en als eerste in de ranking stond werd hij meteen afgeschilderd als de gedoodverfde favoriet. Het is leuk dat ze hem allemaal zien als grote kanshebber, het nadeel is …. hij kan die wedstrijd alleen maar verliezen want winnen lijkt dan maar de normale gang van zaken en verliezen ….
We waren toch al eens gaan kijken op het parcours, 1 gedeelte in het bos met wat draaien en keren en 1 gedeelte op het maisveld voorzien van 2 boomstammetjes en van 3 “stopbergjes”. Echter het bos was zeer slijk en het maisveld kurkdroog, de dag van de wedstrijd lag alles droog. Het ging dus een snelle koers worden, ideaal voor gasten die goed in het wiel kunnen kleven. Ik had Dante aangemaand om gewoon door te rijden vanaf de start, maar zonder onnodige risico’s te nemen. De cross ging lang genoeg duren en hij had tijd genoeg en hij had dus tijd genoeg om proberen weg te rijden. Maar hij had al op voorhand een plannetje in zijn hoofd en ging proberen weg te rijden van de eerste ronde, mocht dit niet lukken ging hij blijven optrekken na elke bocht totdat iedereen eraf zou liggen, en moest dit ook niet lukken dan ging hij er een hele lange spurt van maken. Van stress of zenuwen had hij blijkbaar geen last, bij mij en de ma vooral was dit wel het geval.
Er waren volgens mij toch nog wat kanshebbers voor de titel, het zou allemaal afhangen van de vorm van de dag en van de fouten die men zou maken. Met de start was hij meteen goed weg en zat op kop, op het einde van deze asfaltstrook moesten ze rechts het bos induiken. Bij het uitkomen van het bos zat alles op een lint, Peter zat in het wiel van Dante en die liet er geen gras over groeien en trok waar hij kon steevast door. Dante trok goed door en de enige die kon volgen was Pieter, maar in de tweede ronde bij het uitkomen van het bos had Dante een meter of twee. Echter hij had het nog niet in de gaten, toen hij achterom keek en zag dat Pieter het wiel had moeten lossen, schakelde hij nog 2 tandjes groter en trok nog eens door. De vogel was gaan vliegen, éénmaal hij weg is zien ze hem meestal niet meer terug of hij moet materiaalpech hebben. Maar hij reed sterk, het was tot nu toe zeker zijn sterkste cyclocross wedstrijd die ik hem al zag rijden dit jaar. Hij reed vlot door, over het parcours had hij zeker niet te klagen. Ronde na ronde vergrootte hij zijn voorsprong.
Achter hem werd het spannend Pieter werd terug ingelopen door Lennert Belmans, deze rijd normaal altijd door maar nu ging hij mooi in het wiel hangen, …. dat noemen ze dan een koekje van eigen deeg. Arne Baers was echter ook nog altijd aan het gas geven om zo de aansluiting te vinden bij de eerste 2 achtervolgers. Er werd gedemarreerd door Lennert en Arne dewelke net op tijd de aansluiting maakte, Arne werd uiteindelijk knap 2de en Lennert knap 3de. Een mooi podium met drie renners die altijd willen de koers willen maken.
Ik kreeg bij aankomst van mijn zoon de krop in mijn keel, het is maar voor het plezier en ze zijn nog jong, maar het is toch mooi en hij had deze overwinning niet gestolen. Ik geloof dat hij iedereen had gedubbeld tot plaats 13 en ze waren met ongeveer een 60 renners, hij had ook een kloof geslagen van 45 sec. Knap zeer knap, ik weet dat hij sterk is maar vandaag had hij een uitzonderlijk goede dag en hij was super gemotiveerd. Ook leuk koersen met alle ploegmaten die aan de kant staan te supporteren.
Bij deze aan het hele Cyclingteam 99 schriek en aan alle aanwezige supporters bedankt. Spijtig dat er één supporter ontbrak, maar ik ga me er niet meer druk in maken.
Knap gedaan zoon, ik heb genoten van je wedstrijd.
Alle foto’s vindt je op volgende link, filmpje komt er nog aan.
Uitslag
