Dante Coremans Acrog Pauwels Sauzen Balen BC
Je moet het maar doen goud en zilver behalen op de weg op het provinciale kampioenschap te Pepingen. Maar het was zijn naamgenoot Danté Dhondt die met 2m verschil de spurt won tegen Dante, Juul De Braeckelaar vervolledigde het podium. Het parcours bestond uit 3 bochten voorzien van oude versleten betonbanen en en asfalthelling bergop, helling is misschien niet de juiste verwoording 30m en ze waren boven, maar het ging richting meet altijd wel geleidelijk aan bergop. En dit stuk was wel heel lang, een ideale aankomst voor Dante, maar zou hij het laten aankomen op een spurt.
Jammer genoeg wel, hij had wel een paar keer aangevallen maar geraakte niet meteen weg, en als er iemand in het wiel zit die niet meteen overneemt rijd hij niet door.Hij heeft een aantal keer alles op een lint gezet, het peloton brak, echter in de afdaling kwam alles terug bijeen, het stoorde hem dat iedereen mocht wegrijden, daar werd dan niet op gereageerd en als hij zich recht zette zaten ze meteen in zijn wiel. Soms is hij wel grappig in zijn analyse na de wedstrijd. Het vertrouwen en de durf ontbrak om toch steeds maar aan te vallen, hij ging als protest op kop rijden met de handjes los van het stuur. Hij besliste vrij vlug om niet meer te koersen, maar alles op de spurt te zetten. Echt traag is hij ook niet, en in een lange spurt bergop maakt hij wel veel kans.
Er werd niet gereden, de 13-jarigen reden volgens mij sneller, maar die vlamde wel vanaf de eerste meters. Echter richting aankomst werden ze allemaal wakker, sommige hadden immers niet liever dat dit zou uitdraaien op een spurt en gelijk hadden ze. Spurten op een lange aankomst bergop vereist timing, kracht en hopen dat je het goede wiel hebt. Aangezien Dante weinig wegkoersen rijd had hij gekozen voor het wiel vanThibeau Nys, verstandig keuze aangezien die in Baal gewonnen had tegen Luca op een lange aankomst, dus die zou wel eens ver vooraan kunnen eindigen. Uiteindelijk bleek dit niet het juiste wiel te zijn zijn ex-ploegmaat viel voor de meet dood, Dante geraakt even ingesloten en het zag er even uit dat hij zelfs niet op het podium zou geraken. Via een omweg stormde hij dan toch nog naar vanvoor en op karakter en kracht behaalde hij uiteindelijk nog een knappe 2de plaats achter Danté D’Hondt die vrij makkelijk de spurt won met 2m voorsprong.
Maar hij was content, hij heeft al veel truitjes in zijn kast hangen, echter dit van provinciaal kampioen op de weg bij de aspiranten ontbreekt. Dit heeft hij nooit kunnen winnen, maar hij stond er wel elk jaar. Dikke proficiat aan Danté D’Hondt, ik ben er zeker van dat hij de trui met verve zal tonen in de volgende wedstrijden. Dante zijn focus ligt nu op het BK te Ottignies daar gaat hij zijn trui verdedigen, maar eerst iets wat hem minder ligt, …. studeren.
Het was gezellig in Pepingen, de weergoden waren ons goedgezind en het gezelschap was aangenaam. Alleen mijne pronostiek klopte niet, 1 van de drie maar juist. Gelukkig had die ene dan toch een blauw truitje aan.
Alle foto’s vindt je op deze link. Een filmpje hebben we deze keer niet voorzien, batterij leeg …
