Dante Coremans Acrog Pauwels Sauzen Balen BC
De eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen in het veld met de dunne bandjes had ditmaal plaats te Mol-Rauw. Een zandparcours op een prachtige locatie. Met één groot nadeel, smal en dus moeilijk om renners voorbij te steken. De start was lang, maar er werd gestart met 4 man naast elkaar. Er was vandaag een koers in Diksmuide en hier te Mol, de kans was groot dat er een pak renners aan de start gaan verschijnen.
Meer dan 50 renners tekende present, dus hopen op een goede startpositie want in Belgie heeft er ene slimme het in zijn hoofd gehaald om nummertjes te trekken voor de start. Een tombola dus voor de start en je kan het al raden Dante stond op de laatste rij. Nu dat ze de eerste wedstrijden lotje trek doen, tot daar aan toe, maar ze gaan dit weer heel het jaar door doen behalve op de kampioenschappen dan starten ze volgens klassement. Ik had me geplaatst aan de eerste bocht, de start was wel smal maar zeer lang. Heel het peloton kwam langs mijn neus voorbij, geen Dante te bespeuren. een 1/2 minuut later kwam hij in volle vaart aangeraden. Ze waren voor hem gevallen, iemand met zijn pedaal in zijn wiel en die geraakte daar niet uit. Het is om in uw broek te kakken, hoe gaat hij hier op dit parcours nog ooit vooraan komen. Mission impossible, maar hij was gemotiveerd. Hij had een nieuw vliegmachine tussen zijn benen, een Ridley, en aan de fiets zou het niet liegen. We waren benieuwd waar hij zou terechtkomen in de uitslag. Vooraan waren 2 Nederlandse vrienden inmiddels vertrokken zij zetten met 2 man de gas ver open, Tibeau Nys lag op plaats drie maar moest de rol lossen vooraan. En Dante die moest inhalen, wachten, tussen gaten rijden, vriendelijk vragen of ze even opzij wilde rijden en stoempen. Ze moesten 6 rondjes rijden, in zijn opmars is hij nog een keer gevallen met als gevolg zijn stuur los. De pa dan maar als een luipaard richting mobilhome om een inbussleutel te gaan halen, een spurt getrokken waar Bolt jaloers op zou zijn om dan te horen te krijgen dat hij toch niet ging stoppen, “het gaat wel”.
Ronde na ronde reed hij gestaag naar vanvoor, met dank aan de renners die hem kende en niet al te moeilijk deden als hij wilde paseren. Hij vloog, maar 6 rondjes, 20 minuten het is niet lang. Met nog een dikke 2 ronden te gaan kreeg hij een 7-tal renners in het vizier dewelke voor plaats 4 aan het strijden waren. Een boost voor zijn moraal, op de startstrook maakte hij de aansluiting en zonder aarzelen nam hij meteen de leiding. Zijn tempo lag zo hoog dat niemand kon aanpikken, volgende mikpunt was Tibeau die op plaats 3 reed. in de voorlaatste ronde kon hij aanpikken, maar maakte iets later een fout, op de grond stuur scheef en Tibeau was weer weg, maar niet veel later kwamen ze terug bijeen.
In de laatste ronde ging hij nog op zoek naar de 2 koplopers, nummer 2 kreeg hij nog in het vizier, maar het was te laat de koers was gedaan. Plek 3 was het resultaat, maar ik ben nog nooit zo tevreden geweest met een derde plek, de conditie zit goed. Hij was de beste renner in de koers, maar heeft ontzettend hard moeten fietsen om nog op dat podium te geraken. Als hij deze conditie nog een 2 maand kan behouden, zal hij ongetwijfeld in één van de volgende koersen op de hoogste trede mogen plaatsnemen. Proficiat aan onze Nederlandse vrienden ze hebben verdiend gewonnen. Volgende week rijden we naar Nossegem.
Alle foto vindt je terug op deze link.
Cyclocross Mol-Rauw 2015 from Dirk Coremans on Vimeo.
