Dante Coremans Acrog Pauwels Sauzen Balen BC
De Belgacom Cup te Boom in het natuurreservaat de Schorre was de uitvalsbasis voor een beklijvende en emotionele wedstrijd. Aangezien de groten Absolon, van Hoovels, Nijs en concoorten hier in de namiddag er nog eens een doorgedreven trainingsrit gingen van maken dienden de miniemen te starten om 9h. De Schorre waar vorig week nog het dancefestival Tommorowland plaats vond, ….. en dit was meteen het probleem. Je kon namelijk het parcours niet gaan verkennen aangezien ze nog steeds de laatste restanten van het festival aan het opruimen waren, …. het is dan ook meteen één van Europa ‘s grootste dancefestivals waar David Guetta en consoorten hun dj skills toonden. Maar nog erger was dat je het parcours kon gaan verkennen tussen 8 en 8h30, want dan ging de eerste reeks van start. Inschrijven echter ging pas om 8h, en je kon het al raden. Daar stond daar een pak volk aan de inschrijving, toch nog vlug even het parcours gaan verkennen, net nog tijd om een 1/2 rondje te gaan verkennen. Er was meteen een scherprechter te bespeuren, een geweldig steile klim. Deze klim werd voorafgegaan door een afdaling dewelke schuins werd genomen, en daarvoor natuurlijk nog een helling. Echter de beruchte steile diende bijna vanuit stilstand te worden genomen. Diegene die hier vlot naar omhoog zouden kunnen rijden, maakten meteen kans om de overwinning te nemen. De vraag was echter, hoeveel zouden er hier in de wedstrijd überhaupt naar omhoog kunnen rijden. Ik had er het volste vertrouwen in, Dante beschikt over veel vermogen en heeft zijn fietsje goed onder controle, echter bij deze verkenningsronde probeerde hij naar omhoog te rijden op het middenblad ….. wat natuurlijk niet lukte. Op het klein blad lukte het wel, echter gemakkelijk was anders.
Bij de koers hadden ze besloten om de niet vergunninghouders een minuutje later te laten vertrekken. Er werden dus in de 40 rennertjes losgelaten op dit parcours. Bij de gezamenlijke verkenningsronde, slipte Dante een paar meter voor de top door, en we besloten direct om de bandenspanning aanzienlijk te verlagen. Als je hier elke ronde naar boven moest lopen zou je immers het moeilijk hebben om zich van voor te handhaven. maar al vlug werd duidelijk dat er maar weinigen naar omhoog zouden rijden, bijna iedereen stond te voet, en het duurde lang eer ze boven waren. wat gaat dat worden als ze hier beginnen te dubbelen, de spanning steeg al bij mij.
De start dan, Dante kwam op kop aangevlogen met Arnoud en Rhune in het wiel, daarachter was er al meteen een gat geslagen. Ik stond boven op de steilste helling, zo had je meteen ook een mooi uitzicht op de helft van het parcours. Bij het begin van de klim keek Dante achterom, om te kijken waar zijn dichtste belagers zaten ….. echter op zo’n steile helling moet je vooruit kijken, grip op het achterwiel houden en zien dat uw voorwiel op de grond blijft, maar neen ipv reed hij gewoon rechts in de naderhekken. En hij kon meteen gaan lopen, Rhune en Arnoud daarentegen reden vlot tot boven. Dante was meteen op achtervolgen aan gewezen, hij liep nochtans zeer snel naar boven. Het gat was aanzienlijk en van voor gingen ze niet wachten, echter Dante reed het betrekkelijk vlug toe, maar dit had krachten gekost. Hopelijk ging hij dit niet bekopen, bij aanvang van de tweede ronde had hij inmiddels de leiding genomen, ik was iets lager gaan staan en riep hem toe dat hij alleen maar naar voor moest kijken op die helling. Rhune ging nog goed mee maar nu moest Arnoud afhaken. Daarachter was het kommer en kwel, want de eerste 8 reden nog naar omhoog maar de rest ging allemaal te voet, het was dan ook ontzettend zwaar. Ronde drie Dante nog op kop en Rhune als vanouds in het wiel, en hij ging vlot mee, echter op de helling ging Dante naar links en Rhune zat te kort in het wiel, band tegen band en te voet. Dante reed tot boven maar Rhune kreeg het gat niet meer dicht daarna en de vogel was gaan vliegen, echter de kloof op nr. 3 was zo groot dat Rhune zeker was van zijn tweede plaats. er diende echter nog twee rondjes te worden afgelegd. In Eksel vorig week was alles plat, daar mochten ze maar 2 rondjes fietsen, hier echt steil bergop en hier diende 5 rondjes te worden afgelegd. Ze moeten 20min. fietsen en na de eerste ronde word er bepaald hoeveel ronden.
Het feit dat deze koers ’s morgens vroeg om 9h plaats vond en het feit, dat alles haastig diende te gebeuren, inschrijving, verkenning, etc. maakte al dit ik volledig opgefokt aan het supporteren was, voornamelijk is dat dan in mijn geval, foto’s nemen van alle deelnemers. Maar de file op de helling werd elke ronde groter en groter, en ze gingen niet achter elkaar maar naast elkaar. Ik zat al in mijn hoofd met het “worst case scenario”, als die gasten het nu eens vertikken van opzij te gaan …..
Echter bij elke koers rijd er iemand van de bond op kop en iemand achteraan, indien er dan gedubbeld word roepen ze de andere renners toe om even plaats te maken. echter hier niet, hier reed die brave jongen achter Dante ….. Ik begon me daar geweldig in te ergeren en filterde dan ook mijn ongenoegen naar die brave gast. Woorden als “verkoop uwe fiets als ge niet van voor kunt rijden” en nog veel meer werden geuit, echter mensen die mij kennen weten dat ik beschik over imponerende stembanden en een geweldig longinhoud. Niet veel later zat het er dan ook bovenarms op. Op het einde van deze zinloze discussie heb ik mij verontschuldigd, maar het kwam er op neer dat die mannekes van 10 jaar te snel reden, vooral bergop.
Echter de malaise was compleet toen er een witten Antwerpse krokodil zich kwam mengen in de al verhitte discussie. Volgens haar moesten die mannekes niet opzij gaan, Dante moest maar afstappen en ook te voet naar boven gaan. Want het was immers voor het plezier en haar zoon deed ook mee en mocht dus lopen waar ze wou. De ketel floot toen bij en de stoppen vlogen erdoor. Mijne kleine rijd ook voor zijn plezier, het zou maar erg zijn als ze tegen hun goesting moesten gaan fietsen. Echter als er een nummerke op het stuur hangt, er een start en een finish is, er een klassement is en een prijsuitreiking ….. Wel in het Hageland noemen ze dat dan een koers, en in een koers worde er ook gereden om te winnen. En in een koers dienen ze dan, daar waar mogelijk, opzij te gaan voor diegene die hun gaat dubbelen. Ze was het daar niet mee eens en mijn zoon verdiende het niet om te winnen. Moeten ze dan misschien de gedubbelde uit koers halen als ze niet opzij gaan. Bij mijn weten noemt dat sportiviteit en bij mijn weten staat er ergens in een reglement dat de gedubbelde de eersten niet mogen hinderen. ik kan begrijpen op een singletrack dat je niet in de struiken kan springen. Maar op een helling van 5m breed hoef je niet met zijn allen naast elkaar gaan wandelen tot boven, zodat niemand kan passeren. en in ronde vier was dit wel bijna het geval. Wat betreft de jonge renner van die bij hoog en laaf beweert dat dit inderdaad niet moet, …. wel ik stel voor dat volgend jaar in de cyclocross heel de ploeg een kop start neemt, dan met 5 naast elkander gaat rijden en dat ze dan hun kopman laten wegrijden. Want volgens deze jongeman zou dit een spijtige zaak zijn, maar het mag ……..
De gemoederen waren iets later dan toch bedaard, echter ik had anders nog heel wat foto’s kunnen nemen. Misschien in het vervolg toch maar eens op mijn tong bijten, want we winnen er toch niets mee. Het strafste van al was dat Dante weer een mooie voorsprong had opgebouwd na de rampzalige eerste ronde, in de eerste wedstrijd lag de meet 100m voorbij de houten brug. Dante dacht nog steeds dat daar de aankomst was, maar deze was nu boven op de helling. ik wist het niet, echter ze stonden dar met bordjes ….. ik had het moeten weten, maar 9h is dan ook ontzettend vroeg. Toen hij echter beneden aankwam wilde hij zijn handen in de lucht steken maar zag niemand staan, hij stopte zelfs …. gelukkig riep de ma van Nick dat boven de finish, daarvoor moeten die gasten van de bond of organisatie op kop rijden, was, in de verte kwam inmiddels Rhune aangevlogen.
Dik verdiend gewonnen, pa compleet over zijn toeren gegaan, hopelijk de eerste en de laatste keer dit jaar (kan niks beloven) zoon weer ontevreden …. kon weer zijn handen niet in de lucht steken. Het besluit, prachtige locatie, maar de timing met Tommorowland was wat ongelukkig. En jawel ze kregen alweer een geweldig grote plastieken zak, nu stak er iets meer in dan een bidon en een appel. Maar de meter was content want de eerste drie kregen een mooi boeket. Volgende koers is de topcompetitie in het Duits landsgedeelte, we zijn benieuwd.
Alle foto’s van de koers vindt je hier.
