Dante Coremans Acrog Pauwels Sauzen Balen BC
Het einde lijkt inzicht met die vervelende hoest, voor en na het BK mtb nog afgezien maar de week erna sliep hij steeds beter zonder al teveel te hoesten. Maar het blijven inmiddels 9 weken van wat aanmodderen, de conditie is dan ook niet wat het moet zijn. We proberen nog wat wedstrijden te rijden vooraleer het cross seizoen begint en dus trokken we kortbij huis richting Geel.
Het blijft toch ne speciale, voor de wedstrijd vertelde hij mij, de vierde ronde vertrek ik …. Het was een koers zo plat als een biljart voorzien van een nieuw snel stukje asfalt. Ik zou al blij zijn als hij gewoon de wedstrijd zou uitrijden na al die miserie. Je raad het al, er waren in het begin verschillende aanvallen en Dante was in ronde 4 ook vertrokken met Pim Ronhaar en nog wat renners. Maar ze werden terug ingelopen, een paar rondjes later leek dan de koers toch gereden, een paar koplopers, 100m erachter nog wat volk, 50 m verder nog wat enkelingen en dan het peloton. Dante had blijkbaar de boot gemist want het viel stil en de vogels waren gaan vliegen.
Maar hij had blijkbaar een goeie dag en een ronde later was hij naar de kopgroep gereden, ze waren met 14 weg en deze renners zouden uitmaken wie met de bloemen naar huis mocht. In de voorlaatste ronde probeerde Dante nog tot tweemaal toe weg te rijden, en blijkbaar waren dat zijn laatste pijlen, want bij het ingaan van de laatste ronde moest hij lossen. Hij beschikt over een stevige spurt, maar heeft er blijkbaar geen vertrouwen in. Ontgoocheld kwam hij als 14de over de meet. Maar ik zag toch een klein lichtje op het einde van de donkere tunnel. Daags nadien kon hij echter niet meer gaan, weer een bezoekje aan de dokter. Tendinits, een week rusten en ontstekingsremmers. Ach ja waarom niet, dat kan er ook nog wel bij, zijn hoest lijkt nu wel definitief voorbij.
