Na 3 wegwedstrijden zonder overwinning was het weer tijd om te gaan mountainbiken. Ik was benieuwd, vorig jaar reed hij hier wel vlotjes naar de overwinning. In het mountainbiken moet ik hem niet veel meer wijsmaken, zijn vraag “hier mag ik toch op kop blijven rijden”, toverde een kleine glimlach op mijn gezicht, hij was er klaar voor. De weergoden hadden eindelijk de regensluizen eens open gezet, het parcours was vettig maar toch nog goed berijdbaar, baggeren was er niet bij. Ze waren met in de 50 renners, weer of geen weer, wij gaan fietsen, geen normaal mannen die mountainbikers.
Hij had een kopstart en heeft deze nooit meer uit handen gegeven, in de eerste ronde nam hij al afstand zonder te forceren en in de tweede ronde was de koers al gereden. Op het einde had hij nog wat last van zijn schoenplaatjes, maar hij blijf vrolijk door stampen. Maar een saaie koers was het verren van, achter hem werd serieus gestreden voor de overige podium plaatsen. Sid en Daan mengde zich in de dealen met Arnoud, Rhune en Flore. Daan had in het begin de trein gemist en Arnoud reed net zo vlot door de kronkelstukken en hield de rest een beetje op. Rhune attaqueerde als eerste en met geweldig veel bochten techniek en lef kon hij Aroud passeren. Nog een rondje bleven ze hem in het vizier houden maar toen was devieer gebroken bij Arnoud. Rhune reed solo naar de tweede plaats, Arnoud werd achtergelaten door de rest van de bende die hem één voor één passeerde.
De vraag was nu wie ging plaats drie opeisen? Sid Bergmans had in het begin de beste papieren, hij bleek de sterkste bij dit groepje. Echter Daan Depuydt had terug de aansluiting gemaakt, en deze laatste trok op het einde het laken naar zich toe en kon in de laatste ronde nog een gat slagen, geen gewoon mannen die jonge gasten. Voor diegene die misschien aan het twijfelen waren, hij kan nog winnen. Mooi was ook toen hij in de laatste ronde ploegmaat Len Dejonghe in het vizier kreeg hij terug begon te versnellen, ….. om dan samen hand in hand en al zegevierend over de meet te komen, Friendship, dedecation, …., bedankt aan alle supporters en het was heel leuk om te zien dat de Kalas delegatie weer met een heel pak renners aanwezig waren, en niet te vergeten den trainer en’t vrouwke. Volgende week Overijse, een nieuw parcours en daar kunnen ze als ze willen wel iets mooi ineen steken.
Alle foto’s vindt je hier.
[/vc_column_text][vc_facebook type=”box_count”]