Wegrit Mechelen

Ik vind het prima dat er geen wedstrijden zijn als er examens zijn, echter jammer genoeg was de MTB Kidschallenge in Vilvoorde afgelast dus besloten we maar om nog eens op de weg te gaan koersen. Echter je kon naar Merchtem of naar Mechelen en op beide parcours was blijkbaar geen helling te bespeuren, gewoon blokje om. Maar de ploeg ging naar Mechelen, ik was met Dante dus ook naar ginder vertrokken. En wat een weer, 16° gieten ….. als wij vertrokken was het nog droog, anders had ik hoogstwaarschijnlijk Dante niet mee gekregen, maar in Mechelen hadden ze de sluizen opengezet.

De koers vond plaats op een industrieterrein, zo plat als een biljart en achteraan wind op kop. Het ging hier dus niet gemakkelijk worden om weg te rijden, en ze hadden weer proeven voorzien, al één van de redenen waarom wij niet zoveel meer op de weg koersen. Eerlijk is eerlijk, ze hadden hun best gedaan ditmaal, het weren 3 verschillende afgezette stukjes bezaaid met kegels, latjes, enz. Ik dacht dat  dit was afgelast, maar neen. Dus doodleuk aanschuiven in de gietende regen en de kou om de proeven te doen, en wat zagen tegen Jurgen, om daarna te moeten vaststellen dat ze de wedstrijd gaan inkorten wegens het slechte weer, hilarisch. Ikzelf snap nog altijd niet waarom er proeven worden gedaan, en ik snap nog minder waarom ze de proeven en de tijdrit samen tellen en hoe dit dan word verwerkt met de punten. Is 1 punt 1 sec, of word er na de klassering gekeken, ik weet het niet en het interesseert mij ook niet echt. Dante ligt hier ook niet wakker van, proeven echter dewelke ditmaal niet zo makkelijk waren, met tal van valpartijen tot gevolg. Op elke proef miste hij dan ook wel ergens een kegeltje of iets dergelijks.

De koers zelf dan. Blijkbaar won Van Laer Pieter alle koersen op de weg. Dus ging ik meteen even kijken naar zijn tijdrit en ging deze dan meteen vergelijken met die van Dante. Dat viel mee want Dante was op dit parcours 11 seconden sneller, maar het was blijkbaar een spurter. En op deze omloop had Pieter dus alle troeven in hand. Nu Dante is niet echt traag, maar spurt eerder op de macht. We waren hier met 3 renners van Cyclingteam 99 aan de start, misschien het ploegenspel laten spelen. Dante laten vertrekken, hij kan zijn eigen meestal toch niet inhouden, iemand van de ploeg het gaatje laten vallen en telkens Pieter het gat laten dicht rijden. Maar ze zijn nog wat jong voor ploegentactiek dus daar kwam niks van in huis. Tijdens de koers heeft Dante herhaaldelijk geprobeerd om weg te rijden, maar telkens zat Pieter in of kort aan zijn wiel. Telkens als Dante aanzette trok hij alles uiteen, maar als hij aan Pieter vroeg om over te pakken, kreeg hij te horen dat het niet ging want hij was moe. Als ze dat verhaaltje tegen mij vertelde in den tijd dat ik koerste, kreeg die dan meestal nen hele hoop vieze woorden naar zijn hoofd geslingerd …. en het laatste zinneke was altijd. ” Je mag in mijn  wiel hangen, maar o wee als je op het einde ineens niet meer moe bent, dan rij ik u de kant in” maar dan iets ongenuanceerder. Maar ze zijn 10 en iedereen rijd naar zijn mogelijkheden en de winnaar heeft altijd gelijk. Ik maande Dante aan om indien ze niet mee fietsen om het nog een paar keer te proberen, maar zeker niet te blijven rijden met iemand in het wiel. Zo gezegd zo gedaan, ik had hem ook verteld indien het hier uitdraaide op een spurt dat hij alleen naar Pieter moest kijken, want blijkbaar beschikte deze gevolleerd komediant ook over een geweldig paar spurtersbenen. De laatste ronde was ingegaan en Dante was niet weggeraakt, ik was  benieuwd of hij het kon halen in de spurt tegen Pieter. Maar het is niet echt tot een spurt gekomen, want Pieter kwam als eerste uit de bocht en had meteen meer dan 20m voorsprong. Hij zal toch niet gevallen zijn zeker, neen de volgende die uit de bocht kwam geknald was Dante met nog een renner in het wiel, het gat was echter al te groot. Maar hij bleef spurten en kwam net voor de meet tot aan het wiel van Pieter die als verdiende winnaar over de meet reed. Ik was content dat hij direct Pieter feliciteerde met zijn overwinning, maar ik vroeg hem meteen hoe het kwam dat deze zo’n gat had geslagen voor de eigenlijke spurt begon. Kleine Coremans wou blijkbaar nog eens gaan zien op het einde waar zijn ploegmaten zaten, Pieter zal dit gemerkt hebben en had voor de bocht aangegaan, Dante zat toen veel te ver, ofwel lag de meet net iets te kort, dat kan ook.

Het is niet gemakkelijk om weg te rijden op zulke vlakke omlopen, maar tweede is ook mooi. Binnen 14 dagen gaan we misschien nog eens op de baan rijden. Als het dan weer plat is en Pieter is daar ook, dan moet ik hem misschien vertellen om ook in het wiel te kruipen  om dan op het einde proberen de koers te winnen in de spurt ……. maar dat ligt niet in den aard van het manneke en luisteren doet hij toch zelden.We hadden toch een mooi podium, ploegmaat Milan had het uitstekend gedaan in bij de moeilijke proeven en had een zo goed als foutloos parcours afgelegd. Dankzij deze prestatie was hij de uiteindelijk winnaar van de tijdrit, want hier worden de punten of het klassement van de proeven en het klassement van de tijdrit samengeteld, Pieter was tweede en Dante dewelke de snelste tijdrit had gereden met 4:04 was derde. Jammer genoeg kon Milan net niet mee in de spurt maar werd toch nog mooi 4de, Victor werd 5de anders hadden we 2x met de ploeg op het podium gestaan.

Volgende week komt er terug een belangrijke MTB wedstrijd aan te Paal, deze telt immers mee voor de topcompetitie als voor de Kidschallenge, ik hoop op zonnig en droog weer.
de foto’s van de koers vindt je hier,  een filmpje van de koers word later deze week gepost en het interview met Dante op TV Mechelen word deze avond of morgen gepost.